Altijd leuk zijn die momenten dat je iets zoekt op internet, maar je een typefout maakt of zelfs een deel van het woord vergeet. Soms kom je dan op sites terecht waarvan je niet wist dat die bestond. Deze week het ‘woord’: ..
He, wat? Ja. Een punt. Full stop in het Engels. Interpunctie die aangeeft dat het einde van een zin is gekomen.
Van alle sites die gaan over de punt, de interpunctie die je gebruikt tijdens het schrijven en die aangeeft dat een zin is afgelopen en een nieuwe kan beginnen, vielen deze en deze site op (okee, het zijn wat Engelse kranten, dus enige relativering is op zijn plaats, maar er wordt verwezen naar nota bene een Nederlandse PhD die iets van communicatie weet).
Lees ik dat nou goed? Een punt aan het einde van een zin is een teken voor woede?? De generatie Z weet inderdaad zo goed als altijd niet hoe het zit. Te vaak valt me op dat enige kennis van taal, van rekenen en getallen, van geschiedenis en ga zo maar door in rijke mate afwezig is.
Maar dit gaat een stap verder. Dit is weer een stap in de verdomming. Dit is doelbewust niet willen leren hoe interpunctie werkt, en dat doe je door te stellen dat een punt aan het einde van een zin bot overkomt, of boosheid uitdrukt, of vreemd of gemeen is. Na jaren les gegeven hebben aan een instituut voor hoger onderwijs (waar echt niet de domsten van onze samenleving les volgden) weet ik dat onwetendheid gecultiveerd wordt.
Zo zie je maar: een dag je niet vertypt is een dag niets nieuws geleerd. Hoe stom ook.
© Rick Ruhland 2021