Ik geef meteen toe, ik ben niet gezegend met een naxefef stelhersens. Ik ben van kind af aan doordrongen van twee feiten. Feit een: ik kangoed nadenken over de meest uiteenlopende zaken. Feit twee: mijn brein maakt omde zoveel tijd een sprong in de ellende. Niet dat ik dat laatste wil. Sterker,ik ben een van die mensen met zwaar hedonistische inslag. Genot staat voorop.Streling van de zintuigen. Mooie vrouwen en zalige seks (en daar horen ook almijn exen bij, of bijna al mijn exen 🙂), de geuren en kleuren van neus-, tong- en oogstrelendeten, literatuur, films, theater, drugs, kortom, alles wat op het gevoel speelt en niet op de rationele man.
Ik heb de afgelopen weken weer een sprong gemaakt. Niet zodestructief als normaal, maar goed voor een behoorlijke bak ellende. Ikvergelijk het voor mezelf wel eens met het drinken van een Red Bull. Schijnt eenenergiedrankje te zijn, maar voor mij ruikt het naar iets dat met overgeven temaken. Dus in plaats van energie te geven, voel ik me ziek, zwak, misselijk,tot aan het kotsende toe.
Ik moet, omdat dit de eerste keer is dat depressiviteit eenplekje in het weblog krijgt, wel even een korte zijstap maken. Mensen denkennogal vaak dat depressiviteit iets is als een dip in je humeur. Daar zitten eenstuk of wat zeer STORENDE veronderstellingen in. A. depressiviteit is helemaalniet zo erg, het valt wel mee. B. iedereen heeft wel eens een slechte dag. C.met een beetje goede wil kun je gerust aan het werk, kun je gewoon aan de slagmet wat ook. Nog implicieter: je stelt je aan. Dat is op zijn zachtst gezegdschofferend: alsof mensen die nog nooit last hebben gehad wanen, intensverdriet, suxefcidale neigingen, gebrek aan lust (om te eten, te neuken, of watvoor lekkers ook), enorme slaapproblemen, onbedwingbare en onberedeneerdeangsten, concentratieproblemen en vele andere stoornissen in het denken – ENDAT ALLEMAAL IN DEZELFDE PERIODE – weten wat zo’n stemmingsstoornis (zoals datklinisch heet) inhoudt. Die mensen weten van geen toeten of blazen. En ik ergerme daarom zo aan die stompzinnige en idiote opmerkingen, omdat ik juist van hetleven geniet (als het goed met mij gaat). Ik heb idealen, dromen, doelen tebereiken. Ik ben ambitieus. En ik wil niet uitgeblust en kapot onder een dekende dagen aan mij laten voorbij gaan. Ik wil in het leven staan.
Goed, tot zover mijn tirade. En dan nu tot de kern van dezaak: inductiedepressie. Dat kan ook de boeken in als tristesse a deux. Hetkomt er op neer dat iemand zo terneergeslagen is dat een ander er door wordtaangestoken. Die ander, die op zich geen depressieve verschijnselen vertoonde, wordtdoor een ander zo somber, dat enkele van bovenstaande verschijnselen van eenstemmingsstoornis verschijnen. Zodra het contact met de depressieve anderverdwijnt, houden bij de ander (die niet stemmingsgestoord is) de verschijnselenop.
Ik heb nog weinig over deze vorm van depressiviteit gelezen,maar dat is alleen maar omdat de psychiaters er geen oog voor hem. Zij willenvooral zien wat ze al wisten. En dan kan iets anders niet bestaan. Of het hoortelders thuis. Regel nummer 1 van elke religie.
xa9 RR 2007.
Rick opent zijn mond 