In de krant werd een politicus geciteerd. Hij zou gezegd hebben (het staat wel in de krant, maar de krant is net als ‘statistics, more statistics and…’):
“Ik ben die politieke spelletjes zo beu.”
Zijn zij nou zo dom, of ben ik nou zo slim? Ja, of u het nou goed of fout raadde: beide.
Hij zou een mooi statement kunnen maken, als voorbeeld voor alle politici: verlaat dat pluche. Haal die Ivoren Toren omlaag.
© Rick Ruhland 2015
This dad is my kind of dad. I like to think I AM that kind of dad.
Screw all the macho’s. This is how a kid will become a human that hopefully is going to be creative, social, smart, or just kind.
© Rick Ruhland 2015
De ontwikkeling van domotica (kort door de bocht: digitale technologie die de kwaliteit van leven in huis verbetert, bijvoorbeeld door sensors die je met computer, tablet of smartphone kunt aflezen of bedienen) is onomkeerbaar. Ik hoef niet zo nodig alles daarvan. Dit helemaal niet (door een zogenaamde specialist uitgekraamd):
“Dat als de deurbel gaat, je dat ziet op tv.”
Dingdong! Zijn de hersens ook thuis?
© Rick Ruhland 2015
In plaats van de lucht die nu in autobanden zit, worden de banden gevuld met het traditionele luchtmengsel aangevuld met een frisse natuurgeur naar keuze (denk dennen, jasmijn, lavendel, kamperfoelie, sinaasappel, roos, etc.).
Het idee: zodra je een ongeluk krijgt, of gewoon een klapband, ruikt het in ieder geval nog fris.
Om te voorkomen dat de geur al is uitgewerkt voor je een ongeluk of een gewone klapband krijgt, en dat zou toch jammer zijn, zit de geur in een drukgevoelig sachet die bij het wegvallen van de druk in een band met de vrolijke tonen van een klokkenspel open knapt.
Zomaar een van die briljante ideeën van mij. Beter dan het idee van confetti in de band te stoppen.
© Rick Ruhland 2015
Ik ben een rijk mens. Gezegend met een weelderig, welhaast goddelijk lichaam, een overvloedig creatieve geest en een vorstelijk intellect. Geld zegt mij dan weer weinig. Want zoals Montaigne zegt, mede in geparafraseerde woorden van Epicurus:
“Epicurus zegt dat rijkdom de problemen niet opheft, enkel verandert. En in werkelijkheid is het niet de armoe, maar de rijkdom die gierig maakt.”
Uit: Ons gevoel voor goed en kwaad en onze mening. Essays van Montaigne, Hoofdstuk 14.
© Rick Ruhland 2015
Een krentenbol met een plak kaas, die van een stuk kaas is geschaafd en die dan over de rand van de krentenbol hangt. Zelfde geldt voor een plak ham die te groot voor een boterham is en waardoor je een deel van de vleeswaren zonder brood eet.
© Rick Ruhland 2015
Solfeggietto by Carl Philip Emanuel Bach (not by Johann Sebastian, as is mentioned at the beginning of the video). But still: it’s Bach, but not as you know it.
© Rick Ruhland 2015
Sinds mijn pubertijd heb ik een aanzienlijke nieuwsgierigheid voor oude oorlogstactieken en technieken, en vooral ook voor verdedigingstechnieken en -methoden. Dat gaat van de Romeinen en hoe zij ten strijde trokken op een slagveld tot aan de hedendaagse oorlogsvoering. Ik heb niets met militairen of met wapentuig, ik ben niet eens in dienst geweest (uitgeloot), ik geloof niet eens in het nut van menig oorlog, maar het woord pacifist klinkt me dan weer te strijdlustig. Nee, het gaat om de romantiek van oude oorlogen die voorbij zijn, maar waarvan de restanten zijn gebleven.
In Nederland is een recent verdedigingsverleden goed te zien langs de grote rivieren en langs de kust. Daar staan bunkers uit de Tweede Wereldoorlog. Ik noemde romantiek als een argument voor de nieuwsgierigheid voor oorlog en de bijbehorende tactieken en technieken. Laat het duidelijk zijn dat ik die romantiek niet vind in een van de verschrikkelijkste feiten van de laatste wereldoorlog, en dat is moord op joden, op homoseksuelen, op zigeuners en feitelijk op alles en iedereen die afwijkt van de door nazi’s opgelegde en misplaatste norm van “übermensch” zijn. Feit is dat de mens oorlog voert, en zich tegen oorlog wapent en verdedigt. Nederland doet dat ook al eeuwen. Kastelen zijn daar een voorbeeld van, net als stadsmuren.
Maar waar ik helemaal stil van word, waar ik een soort van liefde voor heb, zijn de verdedigingswerken in het westen van ons land. Twee daarvan zijn nog steeds goed zichtbaar en grotendeels ook te bezichtigen: de Stelling van Amsterdam (die als een wijde cirkel met een doorsnee van ca. 30 km om de hoofdstad ligt) en de Nieuwe Hollandse Waterlinie (NHW). Ik vind de Stelling ook wel boeiend, maar juist bij de NHW wordt duidelijk hoe onze voorouders de premoderne randstad hebben geprobeerd te verdedigen tegen aanvallen uit met name het oosten. Door middel van verdedigingswerken zoals forten en vestingsteden en met behulp van het water (dat normaal toch de natuurlijke vijand van Nederland is) was het mogelijk om vijanden buiten te houden. Van Muiden in het noorden tot het land van Altena in het zuiden ligt een streep door Holland en Utrecht die bezaaid is met vestingen, forten, batterijen en andere verdedigingswerken, en ook sluizen en waterwegen. Een van de briljante ideeën was inundatie: het onder water zetten van het vlakke land tussen twee dijken of andere hoge plekken, zodat niet duidelijk was waar diepe delen lagen. Er doorheen waden was vragen om problemen. Een horizontale muur van water.
Helaas is de waterlinie (die deels uit de 17e eeuw stamt) er op sommige plekken niet zo best aan toe. Tal van forten zijn in verval geraakt, en van de oude waterlinie is op sommige plekken weinig meer over. Gelukkig is er in de afgelopen jaren flink mankracht, geld en tijd gestoken in de Nieuwe Hollandse Waterlinie om die op te knappen. Een mooie volgende stap zou zijn als in de komende 5 jaar de UNESCO besluit de NHW op de Werelderfgoedlijst te plaatsen. En dat zou zonder meer moeten: een militair, sociaal, historisch en cultureel werk van die omvang en met de verdedigingstechniek van water en watersystemen is nergens anders in de wereld te vinden.
Meer weten? Zie onder andere Hollandse Waterlinie en Forten
© Rick Ruhland 2015
I hope it’s true. When you’re dead, you won’t be thinking anymore. That to me would be the good side of death. Still looking for other good sides. One could be: people carry you around in their memory. What some people call heaven or walhalla or some other human invention. Thinking about death is not really bad. It’s what most people, who are really religious, do all the time. It’s a relief for me that thought is stopped in the afterlife. I think.
© Rick Ruhland 2015
Michel de Montaigne, filosoof / denker / politicus, werd een kleine 500 jaar geleden geboren in het zuidwesten van Frankrijk. in 1580 verscheen Essays, een boek met korte stukken over alles wat Montaigne maar boeien kon. Naar mijn mening beter, belangrijker en vooral veel leuker dan de bijbel en andere houterige religieboeken. De komende maanden op woensdagen citaten uit Essays.
“De psyche bedot liever zichzelf door tegen beter weten in en vals object te verzinnen dan zich nergens mee bezig te houden.”
Uit: Hoe de ziel haar hartstochten op verkeerde objecten ontlaadt wanneer de juiste haar ontbreken, Essays van Montaigne.
© Rick Ruhland 2015
Rick opent zijn mond 