Een belediging voor Debra Strickland

Ik kreeg gisteren onderstaande scamspam. Geen idee wat ze willen. Geen idee waarom ze mij zoiets sturen. Maar erger: wat denkt hij / zij of wat denken zij nou? Dat ik van de ratten besnuffeld ben? Dat ik van alle molens in Nederland en van elke wiek van die molens een klap heb gehad? Gek, ja, dat ben ik. Maar zo gek?

Nou, ik zal over twee werkdagen eens mailen en vragen wat ze willen. Kan iemand ondertussen chocola maken van deze mail? Allied waste was een bedrijf uit de Fortune 500, en Debra is een prof aan de universiteit van Glasgow, maar hoe die 2 dingen nou bij mij samenkomen?

De mail:

This email was system generated. Please do not reply to this message. If you wish to contact us. Visit our website http://awbillpay.inetbiller.com and click on Contact Us.

Dear DEBRA STRICKLAND,

Thank you for your payment. The payment you authorized in the amount of $35.06 on 07/17/2012 has been forwarded to your financial institution for processing. Your Republic Services, Allied Waste or one of our locally branded companies account 306923304129 will reflect your credit within 1-2 business days.

If you have questions or comments about our Online Bill Payment Service, please view our Frequently Asked Questions at http://awbillpay.inetbiller.com or or see us at http://republicservices.com/customerservice.asp.

Call our local Customer Service office if you have questions about your invoice or waste service. Their number can be found on the first page of your invoice, or visit http://www.disposal.com and enter your zip code to find the phone number of the Republic Services, Allied Waste or one of our locally branded companies office servicing your account.

Republic Services, Allied Waste or one of our locally branded companies Online Bill Payment Customer Service

This message has been sent under the Republic Services, Allied Waste or one of our locally branded companies Terms and Conditions and in accordance with our Privacy Policy.

(c) rick ruhland 2012

Tot leven komen door muziek

Sommige mensen beperken hun smaak van muziek tot 1 of 2 genres. Ik kan dat niet. Sterker, ik vind dat een schandelijke beperking van alle muziek die op deze wereld gemaakt wordt. Er zijn een paar muziekstijlen die ik niet snel opzet, of niet eens heb, maar dat laatste is in deze digitale tijd overkomelijk.

 

Nou moet gezegd worden: ik zie muziek als eerste levensbehoefte. Ik sterf als ik geen muziek meer hoor. Al op jonge leeftijd hoorde ik verschillende muziekstijlen (waaronder rock & roll, dixieland en Schlager). Daar kwamen in mijn pubertijd veel stijlen bij: ska & reggea (stond standaard aan bij de basketbaltrainingen), punk & new wave, disco. Toen ik zelf wat ging pielen op een gitaar kwamen daar rock en pop bij.

 

In diezelfde pubertijd hoorde ik voor het eerst goede, en wat velen noemen, klassieke muziek. Dat was bij mijn allereerste vriendinnetje thuis. Bij haar ouders in de woonkamer stond een klavecimbel. Haar vader bespeelde dat instrument, en daarnaast allerlei blokfluiten (van mini tot heel groot). Op de platenspeler draaide vaak een LP met barokmuziek. Mijn liefde voor die muziek, vooral de uitvoeringen op authentieke instrumenten, is toen ontstaan. Stante pede, mag ik wel zeggen. Veel mensen vinden het gepriegel, maar dat heb ik niet. Sterker, ik vind klassieke muziek van later vaak lui van karakter en pompeus. Ik weet, muziek is geraakt worden, daar moet je niet over logisch redeneren of argumenteren. Muziek is ook vaak gekoppeld aan een periode van je leven, zoals aan mensen die je leert kennen. In mijn geval: mijn eerste vriendinnetje.

 

Maar sindsdien en mede door haar staat klassieke muziek in mijn platenkast. Luister eens naar een van mijn favoriete stukken van Bach, BWV 1065. Het is een concert voor o.a. 4 klavecimbels. Hier het 3e deel, uitgevoerd door het Leonhardt-Consort. Het swingt de groovypan uit. Tempo is goed, helderheid van instrument is goed. Niets meer aan doen.

Vergelijk dat nou eens met de uitvoering van The English Consort o.l.v. Trevor Pinnock. Ook niet verkeerd, maar met een duidelijk verschil: het wordt sneller gespeeld. Ik kan blij worden van zulke verschillen. Blijkbaar is er die ruimte. Maar het moet gezegd: ik vind de eerste uitvoering mooier. Het geeft ruimte voor het oor om details te horen. Het geeft ruimte om te zweven tussen de noten, tussen het samenspel van de instrumenten.

 

Hoe het mijn inziens niet moet? Deze uitvoering op piano’s, die veel te wollig is, veel weinig ruimte voor de klanken laat. En nu heb ik het alleen over het spel op de toetsinstrumenten. Niet dat het niet anders gespeeld mag worden. Dat magkan, maar ik prefereer de versies van orkesten als La Petite Bande, The English Concert en het Orkest van de 18e eeuw. Overigens, bij wijze van experiment zou ik dit stuk wel eens in een metalversie met 4 gitaren willen horen. Of een reggeaversie. Of dixieland.

 

Ahum, awel. Ik kan intens genieten van dit stuk. Zoals van van veel stukken van Bach, en stukken uit de Barok, en van andere periodes, en van andere stijlen, en andere genres. Muziek verdrijft de onmetelijke leegheid van het bestaan.

 

Meer lezen over de klavecimbelconcerten van Bach? Dit is wel aardig.

 

(c) Rick Ruhland 2012.

Het licht gezien

Ik ben eruit. Ik heb het altijd verkeerd gezien. Dit zijn de waarheden:

Oerknaltheorie is klinkklare onzin.

Homeopathie is wetenschappelijk bewezen.

Alle religies zijn vreedzaam.

Dromen zijn altijd freudiaans.

De aarde is het centrum van het heelal.

Buitenlanders maken onze maatschappij kapot.

Psychische stoornissen bestaan niet.

Vegetariërs vormen een ideologisch gevaar.

Mijn vader is god, en zijn zoon ook.

Ik ben in de jaren 50 door buitenaardse wezens misbruikt.

Scientology is goed voor elk mens.

Sterrenbeelden bepalen alles wat wij doen.

Muziek is van de duivel.

Uri Geller is weggezet als een charlatan.

9/11 is een film.

De buren zijn aangetast door kwaadaardige Leylijnen.

Nadenken schaadt de hersens.

Er leven wel degelijk kilometer lange monsters in Loch Ness.

Het gezicht op Mars knipoogt elke 10 jaar naar ons.

(c) God Ruhland 2012