Maandelijks archief: januari 2016

Wijsheid op woensdag: religiegoïsme

2 Antwoorden

Ik heb een goede verstandhouding met filosofische vraagstukken. Elk vraagstuk is interessant want filosofisch, elke vraag mag gesteld worden, en in principe is alles filosofie. Vragen over werkelijkheid (ik denk dat een film als The sixth sense – ook ik zie dode mensen, maar daar praat ik weinig over – of de trilogie The Matrix heel dicht bij mijn perceptie van de werkelijkheid komen; perceptie is daarbij een woord dat mogelijk met zintuigen te maken heeft, maar vooral ook met iets buiten mijn brein…) en waarheid zijn elementair.

Waarom? Werkelijkheid en Waarheid zijn niet eenduidig. Eigenlijk zijn die twee woorden in het enkelvoud onzin. Werkelijkheid is altijd meervoud, zelfs vanuit het idiosyncratische perspectief. Ook Waarheid is nooit alleen.

Maar ergens in de geschiedenis van de mens is iemand, of een groep van mensen, gaan groepen dat het gevaarlijk is zelf na te denken. Op dat moment is religie geboren. En let wel: elke dag wordt wel een nieuwe religie geboren. Zoveel gekken, zoveel waarheden, zoveel religies.

Mijn punt van vandaag (ik ben de laatste dagen behoorlijk debiel en geklutst): op het moment dat religie ontstaat, eigent die denkstroming (meer is religie niet) zich toe dat alles wat de mens is, onder de vlag van die geloofsstroming moet vallen. Is (en doet) de mens goed? Dat komt door het geloof, door God, etc. Is (en doet) de mens slecht? Dan zal het geloof er alles aan doen dat uit te gummen. Zoals de nazi’s joden probeerden ‘aus zu radieren’.

Dat is religiegoïsme. Het toe-eigenen van menselijk (= dierlijk) gedrag als zijnde iets gelovigs, als iets van god. Nonsens. Humbug. ‘Zijn’ is niet te duiden. Waarheid ook niet. Werkelijkheid evenmin. Als je dat wel kunt, heb je een pathetisch leven.

En ja, het is best lastig om door te dringen bij gelovigen. Om een gelovige op andere gedachten te brengen. Niet omdat die andere gedachte klopt of waar is, maar omdat er een andere gedachte is. Probeer ik een gelovige aan het denken te krijgen, dan loop ik het risico vermoord te worden. En het is lastig om duidelijk te maken aan gelovigen dat het niet mogelijk is om te bewijzen dat iets wat niet bestaat, niet bestaat.

Een dag vol waanzin gewenst. En kom even langs in mijn hoofd vandaag. Kopje neurotransmitters drinken.

Skpritozussie!

© Rick Ruhland 2015

DefinitieDinsdag: Kleeftijd

Geef een reactie

De levensjaren waarin je aan een ander mens vast komt te zitten. Voor de ene mens is dat de babyleeftijd, voor anderen als ze gaan trouwen tot dood of scheiding, sommigen komen pas in die situatie als ze dement worden, en menigeen zit altijd vast aan een ander.

In sommige woordenboeken wordt gemeld dat het hier gaat om de duur van plakken in de mond van en kauwgom, maar dat slaat helemaal nergens op.

© Rick Ruhland 2016

Music Monday: lost lyrics

Geef een reactie

Gone

 

Some say he had lost his mind

When he walked out the door.

Stubborn as a donkey he has been

heading for the next liquor store.

 

He left his crying wife and kids behind

To go somewhere with no dime to spend

Not even his friends exactly knew why

Or wherever it was he went.

 

Chorus:

He’s gone

Packed his pack

Took his gun

And he’s back

on the hunting trail, yeah, back on the hunting trail.

 

Some think he got bored day in day out

Of something he called the routine shit

Till he got up one dull grey morning

And said with anger ‘I’ve got to end this.”

 

The love for his wife had gone for ages

He hated his job, his dying life,

His kids, his car, his house, his friends.

He wrote in a letter: ‘Time to go into the wild’.

 

Chorus

 

He walked into the scorching dessert

Till he got big blisters on his feet

After he had some bottles of cheap whisky

His old friends the demons came to meet.

 

Sleeping under cold rocks and leafless trees

Shooting rabbits and deer in the dark woods.

He knows it’s not the killing, it’s the hunt.

When he lost his routine, he found his roots.

 

Chorus

 

© Rick Ruhland 2016